Nu ik op mijn innerlijke troon zit, verbonden met de cirkel van licht, waarvan ik deel uitmaak, voel ik dat er veel samenkomt….alles kan ik nog niet zeggen….want het is nog in beweging, nog in proces. Veel verzamelt zich en het is net alsof alles in “alignment” komt of alle wervels opeens in een net rijtje staan, het klopt, het werkt en het stroomt zoals het bedoeld is.
Er gaat een spontane zucht van verlichting door mijn systeem, dat ik aangekomen ben waar mijn reis naar leidde…. Het was een boeiende reis, met veel wisselende landschappen, het zicht was niet altijd helder en duidelijk, maar het pad om te lopen wel. De begroeiing onderweg was zeker niet weelderig, eerder wat droog en kaal met hier en daar bosjes groen en soms een wat mooier bos of plantsoen om door te lopen. Het weer was meestal droog met overdekte lucht en af en toe een glimp van blauw. Ook zonneschijn, sommige dagen zelfs felle zon. Gelukkig weinig echt slecht weer onderweg. Dankbaar en blij voel ik me. In zekere zin is het een openbaring dat ik hier nu ben, wist niet dat ik hier naartoe op weg was, maar het voelt goed. Wat kan je leven toch een verrassingen voor je in petto hebben. Nu ik hier ben valt het pad dat ik afgelegd heb weg, het valt als een staart van mij af. Hoe bizar is die ervaring! De weg naar hier doet er niet meer toe. Ik stap in de lift die voor me staat en ga naar de volgende étage en de verdieping waar ik vandaan kwam is niet meer van belang, zo voelt het tenminste. Een vreemde gewaarwording.
Komend uit de lift strekt een nieuw nog ongerept pad zich voor mij uit. Voel mij van binnen nog stiller en voel mij ook innerlijk weer op een diepere manier verantwoordelijk voor wat ik denk, zeg en doe. Ik neem waar dat mijn zicht veranderd is, heb meer overzicht en inzicht dan voordat ik op deze verdieping aan kwam…
Veel steun en vreugde voel en ontvang ik van mijn cirkel van licht op een andere frequentie, in een andere dimensie. Wij allen zijn verbonden aan cirkels van licht en meerdere andere groepen in de verschillende dimensies. Altijd kan ik me innerlijk terugtrekken en mij met hen verbinden en om begeleiding en advies vragen. In mijn nachtelijke uren, slapend of wakend, laad ik me graag bij hen op, het is zo’n blije creatieve en wijze familie, ik voel me zeer met hen verbonden. Ook draag ik bij aan hen, zoals wij allen doen door onze ervaringen hier. Ik voel me sterk en stabiel en ik weet dat ik een deel van de waarheid heb en dat anderen andere delen van de waarheid bezitten en dat wij met elkaar kunnen samenwerken en zo samen een groter plaatje zullen zien. Ik weet dat wij die meer bewust verbonden zijn met een cirkel van licht een grotere verantwoordelijkheid hebben naar onze medemens, vooral naar diegenen die nog niet echt wakker zijn, wij trainen onszelf in neutraal blijven en in niet oordelen….in dienstbaarheid….het zijn immers onze jongere broers en zusters en wij waren ook ooit jonger in zielen ervaring.
Stilletjes mijn verdere pad afleggend op deze voor mij onbekende verdieping geeft een heel ander gevoel….ik lijk wijzer.…het is net of ik uit een enorm reservoir van kennis en ervaring kan putten en vooral voelt het of ik een weids overzicht heb. Ook heb ik op de een of andere maner een actievere rol en bijdrage dan voordat ik hier aankwam. Het werken gaat sneller, heb een groter netwerk, werk geïnspireerd door mijn meer open kanalen. Ook is het net of er stroomstoten door het energetische netwerk lopen waar ik een schakel van ben tussen alle andere schakels. Alles is hier nieuw voor mij en enorm interessant. Alsof je een klein mensen stukje leeft en tegelijkertijd een groter stuk en dan weer je mensen stuk en dan heb je weer inzichten en weidse blikken. Het is fascinerend en altijd anders en mijn eigen wil is in feite verdwenen, het is meer een levende dienstbaarheid aan de innerlijke werelden en dus ook aan de uiterlijke wereld.